ประวัติความเป็นมาของการเคลือบผงเริ่มขึ้นในปลายทศวรรษที่ 1950 และต้นยุค 40 สำหรับโลหะและผงโพลิเมอร์อินทรีย์ เป็นเตียงฟลูอิไดซ์เบดแบบเทอร์โมพลาสติกที่ใช้วิธีการเคลือบที่พัฒนาขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน สิทธิบัตรการเคลือบผิวได้รับการจดทะเบียนเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2496 ตั้งแต่ พ.ศ. 2508 ถึง พ.ศ. 2501 เป็นของเหลวสีทั้งหมด แต่แท้จริงในความหนาฟิล์ม 500 ไมครอนจาก 150 ไมครอนคือหน้าที่ทั่วไปของฉนวนกันความร้อนสนิมไฟฟ้าใช้เป็นหลักสำหรับแรงเสียดทาน ฯลฯ นี้ 11 ปีเก่า, CAB, พลาสติก, พลาสติกพีวีซีโพลีเอสเตอร์วัสดุเคลือบไนลอนส่วนใหญ่จะใช้เป็น คลอรีน polyether ตัวอย่างเช่นใช้เรซินเครื่องล้างจาน (PVC), ฉนวนกันความร้อน (อีพอกซีเรซิน), ส่วนหนึ่งของมหาสมุทร (ไนลอน), เรซิ่นเรซินเรซินที่ทำจากโลหะอีพอกซี (PVC, CAB) โดยรูปแบบพื้นฐานของการพัฒนาของ BOSCH ใช้เป็นวัสดุฉนวน

ได้รับการพัฒนาขึ้นในสหรัฐอเมริกาการค้าของสหรัฐฯและยุโรประหว่างปีพ. ศ. 2505 ถึงปีพ. ศ. 2507 พร้อมกับความหนาของฟิล์มการ เคลือบผง อิเล็กโทรนิคส์ในปัจจุบันมีการชุบเพื่อป้องกันการแพร่ของของเหลว ปืนฉีดพ่นแบบไฟฟ้าสถิตพ่นด้วยไฟฟ้าสถิตที่พัฒนาขึ้นโดย Sams "การโจมตีฐานข้อมูลฉลาม" จะเกิดคำว่ากลายเป็นอุปสรรคมากขึ้นจำเป็นต้องเอาชนะ เรซินที่มีการใช้เทอร์โมเซตติงแบบพื้นฐานใช้กันในปัจจุบันในปีพ. ศ. 2516 ในปีพศ. 2516 อีพ็อกซี่อีพ็อกซี่ / โพลีเอสเตอร์ยูรีเทนโพลีเอสเตอร์ (TGIC) ได้เริ่มพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่พัฒนาแล้ว ผงเคลือบในประเทศเยอรมนี 1970 พืชจากสี่ในปี 1966 เพิ่มขึ้นของพืชใน 51 ผงเคลือบ 6 ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของปี 1970 ที่จะกลายเป็นบันทึกการเติบโตอย่างรวดเร็วของโลก แต่การเจริญเติบโตในที่สุดจะตัดสินในปี 1980 ผงเคลือบขึ้นไป เวลามันมีราคาแพงมากความหนาหนาเกินไปมีปัญหามากกับการเปลี่ยนแปลงสีความร้อนอบและความลึกของสีเสร็จออกจากข้อ จำกัด คำถามหลายวัสดุเป็นเจ้าของ เจ็ด

การวิจัยและพัฒนาวัตถุดิบอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1980 การผลิตสีการสะสมการปรับปรุงเทคโนโลยีการเคลือบด้วยผงและการเติบโตของเร็กคอร์ดและเป็นระดับโลก คาดว่าจะมีการใช้พื้นที่ใหม่ในการประยุกต์ใช้ (เช่น MDF และการเคลือบขดลวด ฯลฯ ) ในทศวรรษต่อ ๆ มาการบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องและการพัฒนาขอบเขตการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมต่อไป